urlopik

Jedyny przyjechał na urlopik.Pierwszy jak na razie.Mały Ludek nie odstępował Tatusia na krok.Och jaka była radość całej Naszej Rodzinki.Było cudownie,wesoło.Mały Ludek był w siódmym niebie.Cała Nasza Trójeczka była zadowolona.Teraz znów czekamy na kolejny urlopik.
Było tez przyjęcie niespodzianka dla Jedynego.Malutki spisek uknuty przeze mnie opłacił się.Mina Jedynego-bezcenna.Zaskoczony był niesamowicie,i o to chodziło.Ciocia Dorota upiekła przepyszny torcik,nawet Małemu Ludkowi smakował,i podbierał od Wujeczka kawałki:)Dzięki za torcik i za pomoc w spisku,hihi
Czasem sobie wpadamy do Babci,czasem Babci nie ma,a my wtedy radzimy sobie sami.Wiosna nam szaleje,a my szalejemy na dworku.
Szalejemy i to bardzo.Ela dzięki za wczoraj.Tylko lalki jeszcze brak.
Tak się bawimy z Darią.Włos rozwiany ale co tam,hihi.
To był miesiąc pełen emocji.Najpierw dowiedzielśmy się,ze Mały Ludek będzie znów braciszkiem.Nie,nie nie jestem w ciązy.Wujek Piotrek z Ciocią Anetką spodziewają się dziusia,bądz dzidziusiów.I znów zostanę ciocią,juz nie mogę sie doczekać,będziemy wtedy jezdzić sobie w odwiedzinki do Nich.
Gdy rodzi się zycie,mówi się ,ze wtedy ktoś to zycie traci.Niestety pozegnaliśmy tez siostrzyczke cioteczną Gabrysia.Anielkę.Mały Aniołek wrócił do nieba,mam nadzieję,ze tam będzie jej lepiej.

Jesteśmy juz w Polandii.Jesteśmy juz od 3 tygodni.Podróz była nawet miła.Mały Ludek poganiał po lotnisku,pogapił sie na samoloty.Nie będę pisać o komplikacjach,bo mieliśmy lecieć we wtorek,polecieliśmy w sobotę.Mały Ludek chyba się zaklimatyzował a domku rodzinnym Mamci.Babcia jest juz kupiona,i rozpieszcza.Mamy piaskwnicę i plac zabaw przed blokiem,więc nawet blizej mamy niz W Uk,no i dzieci duzo i po polsku mówią.
Mały Ludek jest rozpieszczany,jest rozpieszczany truskawami.Ulibionym owockiem,drogim okropnie ale ulubionym mimo to:):)Mały Wampirek,hihi
Niedziela Palmowa,mieliśmy sobie śmignąć do kościoła.Niestety zaplatala się infekcja bakteryjna,a ze Mały Ludek syropki wypluwa w ruch poszły zastrzyki.Nie miłe to przezycie musimy jakoś razem przejść.Niestety Mały Ludek bardzo płacze,i muszę Go trzymać na siłę i w specjalny barbazynski dla mnie sosób ale nie ma innej rady.Widać poprawe i to ogromną.Ale te zastrzyki,bllllleeee.Ale co ma robić Mama gdy choruje dziecko?Wybieramy przeciez chyba dobre sposoby walki z chorobą.By szybko i skutecznie sie jej pozbyć,tylko dlaczego jest to tak bolesne psychicznie?Za kazdym razem mam stresa bo wiem,ze Mały Ludek będzie płakał i patrzył z wyrzutem dlaczego pozwalam na to.Wiem,powiecie,ze wyolbrzymiam ale ja do końca zycia wolałabym dostawać zastrzyki tylko by On nie dostawał.

Z innej beczki Mały Ludek rozmawia z Jedynym codziennie na skypie.Mamy zdjęcie ich Obu powieszone w pokoiku i codziennie Mały Ludek zegna sie i wita z Tatusiem.Taka namiastka,ale za 2 tygodnie poszalejemy bo się zobaczymy wreszcie.Słodziutko wygląda jak Jedyny dzwoni a Mały Ludek z szerokaśnym uśmiechem,jakiego nie widywałam nigdy woła "TATA".No słodziutki widok a i Jedynemu jakoś chyba lzej wtedy.