pozegnanko

Ostatni angielski post.Pakujemy się na samolot i na przeprowadzkę.Płaczę przy tym,łzy same jakoś lecą.Nie jest łatwo i nie będzie.Nie oszukuję się,rózowy chwilowo wyszedł z mody.Było nam tu dobrze,wygodnie.Pozwiedzaliśmy sobie z Jedynym.Tu poczęliśmy i urodziliśmy Nasz Skarbek.Ale czy to powinno nas tu trzymać na siłę? Nie.Chcemy mieć swoje miejsce na ziemi ale anglia nim nie jest.Nigdy nie będzie.Nie nie boję się zostawić samego Jedynego.Czym jest związek bez zaufania?Skoro wybraliśmy siebie to znaczy przeciez ,ze się kochamy.Rozłąka przeciez nic nie zmienia w tym uczuciu.Dlaczego mam nie ufać własnemu Jedynemu Uchochanemu?Pokusy?Są po to by je pokonać.
Byliśmy na przedostatnim spacerku z Jedynym.Poszaleli chłopcy moi.Pobiegali.
Oczywiście nie zabrakło ptactwa,w polsce będziemy polować na kury u prababci:)
Pa
Następny post juz będzie polski.Po długiej podrozy.Męczącej zapewne.Trzymajcie kciuki oby wszystko poszło gładko,sprawnie i bezboleśnie.

wiosna?

Nie wiem czy zawitała juz na stałe?Wczoraj było cieplutko ale dzisiaj to juz rozpusta na całego.11 stopni.Pięknie,słonecznie,optymistycznie.Mały Ludek zasnął mi na spacerze,jak tylko weszliśmy do parku.Spacerowałam sobie więc i oddychałam wiosną.Rok temu tez było tak cieplutko a Mały Ludek tez podsypiał na spacerkach.
Zrobiłam małą sesyjkę dzisiaj z Młodym.Ciezko było,dziecko zwiercone,wszędzie Go było pełno.Dorośleje chłopak.Zaczyna karmić Lewka paluszkami,albo specjalnie wrzuca zabawki w dziwne miejsca by je potem wydobyć.Umie juz pić z bidonu,więc powolutku butelka odchodzi w niepamięć.Dzięki dziewczyny(ciocie dobra rada,hihi).
Mały Ludek uwielbia sobie gadać,po swojemu.Jak ja to lubię,lubię sobie patrzeć jak się sam bawi i coś sobie tłumaczy,opowiada.Gdy coś się stanie w paluszek przybiega i prosi by pocałować i podmuchać.I gdy wtedy widzę Jego ulgę serduszko mi się raduje.Niby tak mało,pocałunek a potrafi zdziałać cuda.Magia mamina.