roczniczka

zgadnijcie jaką dzis mamy roczniczke:):):)
dokładnie rok temu dowiedzieliśmy się z Jedynym,ze zostaniemy rodzicami.Pamiętam tą Nasza radość,moje łzy szczęścia.Płakałam i patrzyłam na te cudne kreseczki.Przez calutki wieczór miałam teścik obok na stoliku i sprawdzałam,czy aby nie zniknęły,czy aby są obie.Potem jeszcze przez kilka dni,na nocnym stoliku lezał test i wieczorem patrzyłam na niego i myślalam i marzyłam o Naszym Dziecku.O tym jakie będzie,czy chłopiec czy dziewczynka.Jakie będzie mialo oczy,nosek...Myślałam jakie będa te miesiące najblizsze.A były cudowne.Mało mdłości,raptem moze 3 razy,i te cudowne uczucie motylków,gdy po raz pierwszy poczułam ruch Dziecka.I mój Kochany Jedyny,Mąz idealny.Który mnie wspierał,wytrzymywał burzę hormonów,spełniał wszystkie moje zachcianki,rozmawiał z Maluszkiem.Było pieknie i jak w bajce.A teraz mamy Naszego Synka i jest On całym Naszym światem.
Dla przypomnienia sobie,piękne róze,miały być na Dzień Kobiet,i były lecz były to róze dla przyszłej mamusi.Piekne.
A ja chciałam krzyczeć,ze jestem w ciązy.Całemu światu chciałm wykrzyczeć tą cudowna nowinę.Ale powstrzymywał mnie Jedyny mówił poczekajmy.Cóz, poczekaąłm tylko kilka dni i wszyscy moi bliscy wiedzieli.Oczywiście Mama nie czekała,bo jak mozna nie powiedzieć Mamie:) Najgorzej było z Rodzicami Jedynego,dowiedzieli się podczas śniadania Wielkanocnego.To była nasza niespodzianka dla Nich i dla Brata Jedynego i jego Zony.Takie oficjalne i uroczyste powiadomienie bliskich.
Pamiętam i nigdy nie zapomnę swojej ciazy,i uczuc,które mi towarzyszyły,emocji,gdy słyszałam bicie małego serduszka,ruchy Maleństwa.To bylo piękne a potem cud Narodzin.Ale to juz na inna okazję